Opzegtermijn bij ontslag nemen.

  • Peter

    Hallo,

    Ik heb gister mijn ontslag ingediend bij een van mijn werkgevers. Dit bedrijf heeft mij in april van dit jaar overgenomen van een ander schoonmaakbedrijf (contractsovername) Moet ik bij het opzegtermijn nu uitgaan van de datum dat ik bij mijn huidige werkgever in dienst ben gekomen (april 2007) of uitgaan van het in dienst treden bij mijn vorige werkgever (2003)

    Ik hoop dat iemand mij dit kan vertellen.

    Groet Peter

  • Herman

    alle rechten en plichten gaan mee met overnemen.

    Voor zowel voor de werknemer als werkgever.

    groet, Herman

  • Peter

    Dus als ik het goed begrijp heb ik dan 2 weken opzegtermijn?

    Mijn werkgever zegt namelijk 4 weken. Voor elk jaar vanaf 2003. Maar dat klopt volgens mij niet, want is toch een week per 2 jaar?

    Groet Peter

  • Herman

    Hoi Peter,

    BEËINDIGING VAN HET DIENSTVERBAND

    Artikel 11 BEËINDIGING VAN HET DIENSTVERBAND

    Het dienstverband kan op de volgende wijzen worden beëindigd:

    1. Door wederzijds goedvinden van werkgever en werknemer, op een gezamenlijk te bepalen tijdstip.

    2. Tijdens de overeengekomen proeftijd zonder inachtneming van een opzegtermijn.

    3. Van rechtswege na het verstrijken van de schriftelijk overeengekomen duur bij een arbeidsovereenkomst voor bepaalde duur volgens artikel 8 lid 2.

    4. Door opzegging.

    a. Door de werknemer:

    Bij het beëindigen van het dienstverband moet de volgende opzegtermijn, beginnend tegen het

    einde van de kalenderweek, in acht worden genomen:

    1. één week, indien de proeftijd beëindigd is en de dienstbetrekking nog geen 2 jaar heeft

    geduurd, ongeacht de periode tussen opeenvolgende betalingen;

    2. tenminste zoveel weken als de dienstbetrekking na zijn meerderjarigheid tijdvakken van

    twee gehele jaren heeft geduurd, ongeacht de periode tussen opeenvolgende betalingen, met

    dien verstande dat uit dezen hoofde de opzegtermijn ten hoogste zes weken zal bedragen.

    b. Door de werkgever:

    Bij het beëindigen van het dienstverband door opzegging moet, na toestemming van Juridische

    Zaken van het CWI, de volgende opzegtermijn, beginnend tegen het einde van de

    kalenderweek, in acht worden genomen:

    1. één week, indien de proeftijd beëindigd is en de dienstbetrekking nog geen 2 jaar heeft

    geduurd, ongeacht de periode tussen opeenvolgende betalingen en onder inachtneming van

    het hierna bepaalde;

    2. tenminste zoveel weken als de dienstbetrekking na de meerderjarigheid van de werknemer

    gehele jaren heeft geduurd, ongeacht de periode tussen opeenvolgende betalingen met dien

    verstande dat uit dezen hoofde de opzegtermijn ten hoogste 13 weken zal bedragen en onder

    inachtneming van het hierna bepaalde;

    3. ten aanzien van de werknemer vanaf 45 jaar tot het bereiken van de pensioengerechtigde

    leeftijd van 65 jaar dient de opzegtermijn met één week extra uitgebreid te worden voor elk

    vol jaar, dat het dienstverband na het bereiken van het 45e jaar heeft geduurd, zulks tot een

    maximum van 13 weken extra;

    4. ten aanzien van de werknemer vanaf 50 jaar tot het bereiken van de pensioengerechtigde

    leeftijd, zoals bepaald in het Reglement van het Bedrijfstakpensioenfonds, dient de opzegtermijn

    steeds een minimum termijn van 3 weken te bedragen, indien het dienstverband minstens

    één jaar heeft geduurd.

    5. De werkgever mag de werknemer niet eenzijdig opleggen vakantie op te nemen tijdens de opzegtermijn.

    6. Op iedere andere wijze die de Wet toestaat, met name wegens ontslag op staande voet (7:677 BW) of in gevallen waarin gewichtige redenen (7:685 BW) ontbinding van de arbeidsovereenkomst door de Arrondissementsrechtbank sector Kanton rechtvaardigen.

    7. Het dienstverband eindigt van rechtswege, zonder dat daarvoor opzegging vereist is:

    a. op de eerste dag van de maand waarin de werknemer een VUT-uitkering ontvangt van de

    Stichting Vrijwillig Uittreden Schoonmaak- en Glazenwassersbranche (SUS);

    b. op de eerste dag van de maand waarin de werknemer de 65-jarige leeftijd bereikt, tenzij door

    partijen anders is overeengekomen.

    8. De beëindiging van de arbeidsovereenkomst geschiedt met inachtneming van artikel 10 lid 5 en artikel 31 lid 12.

  • Volger

    Je kan ook gewoon niet naar je werk gaan. Dan word je op staande voet onslagen. En niemand zal verder last van de gevolgen hebben!

  • Jan Kampherbeek

    Dit advies is niet echt goed. Je werkgever kan dan een schadevergoeding van je iesen omdat hij ineens andere mensen moet inzetten of een claim kan krijgen van zijn klant.

    Als bond vinden we dat werkgevers hun werknemers netjes moeten behandelen maar andersom is dat natuurlijk ook zo.

    Voor de opzegtermijn tellen je branche jaren en dat aantal delen door 2 is het aantal weken opzegtermijn.

    Je eigen berekening klopt dus.

  • Peter

    Helemaal mee eens. Vind dat ik het netjes moet afhandelen.

    Vond dit ook een erg raar antwoord.

    Weet nu in ieder geval waar ik aan toe ben en werk dus gewoon 4-1 voor het laatst.

    Bedankt voor de hulp.

    MVG Peter

  • jada

    Ga je schamen Volger!, niemand zal er verder last van hebben behalve je werkgever die je schade toebrengt. Door mensen zoals jij krijgen werkgevers dus terecht angst om mensen een vast contract te bieden. Denk daar maar eens over na.

  • Volger

    Bedankt voor jullie eerlijke reacties, ook van niet werkgevers! dit getuigt alleen maar dat we voor een schone zaak zijn!!

    Aan de andere kant heb je werkgevers die ontkennen dat de arbeidsvoorwaarden in de schoonmaakbranche miserabel zijn!

    Ik heb vaak geprobeerd te zeggen (misschien niet duidelijk genoeg) dat de verbetering van de arbeidsvoorwaarden van de medewerkers niet ten koste van de werkgevers hoeft ,mag en kan zijn!

    Is het niet vreemd dat we een discussie hebben over de hoogte van een opzegtermijn!!

    En we zitten te tellen en te delen: als je 20 jaar je best hebt gedaan voor een werkgever (ook voor je zelf natuurlijk), dan hoort een nieuwe uitdaging sneller gegund te worden. In plaats daarvan krijg 2.5 opzegtermijn aan je broek waardoor die mogelijke nieuwe uitdaging langs je heen vliegt. Ik zeg niet dat de werkgevers zich aan de letter van de wet houden maar die mogelijkheid is schriftelijk vastgelegd.

    Mijn ervaring is dat de cao, in een gezond relatie tussen de werkgever en de werknemer, onder het licht van geven en nemen wordt gelegd.

    Mijn stelling is dat werkgever met de huidige en de verwachte CAO in de hand weinig te bieden hebben en wellicht vanwege marktfactoren deze waarheid niet onder ogen willen zien. Aangezien het feit dat het uiteindelijk om winst moet gaan draaien, wordt de misère naar de medewerker doorgeschoven.

    In mijn beleving is het verder niet vreemd dat medewerker op een gegeven moment zich beraad om het verhaal van geven en nemen kritische te bekijken. En natuurlijk niet onbegrijpelijk is het verhaal dat er, van de andere kant, geen begrip voor is!

  • jada

    En wat denk je van de werkgever die na jaren zijn mensen goed behandeld te hebben te maken krijgt met een rotte appel die zijn faillisement kan betekenen?

    Het mag in Nederland natuurlijk nooit gezegd worden maar die rotte appels zijn er wel degelijk, zorgen dat je in vaste dienst bent en dan een conflict forceren. Iedere maandag en of vrijdag zich ziek melden om het weekeind wat langer te laten duren. Moeders die zich om elke haverklap ziek melden omdat ze het thuis niet kunnen regelen. Mensen met iedere maand een sportblessure die wij gewoon braaf mogen doorbetalen. Diefstal binnen het bedrijf wat totaal uit de hand aan het lopen is (en dan heb ik het ook over uren pikken). Maar ach dat pakje papier of dat flesje schoonmaakmiddel mag je geen diefstal noemen. Wat men vergeet is dat iedere dief klein begint.

    Een werkgever mag ieder risico in het leven van zijn werknemer opvangen een doorbetalen. De meest onzinnige voorvallen zijn de verantwoording van de werkgever en betalen maar. Er wordt nog steeds gedacht aan de werkgever als een dikke sigaarrokende bullebak die over de rug van zijn personeel zijn vakanties en dure auto's bijelkaar verdient. Echter deze tijd is allang geweest.

    Al die regels en kosten drukken zwaar op de winst en laten weinig ruimte over voor loonsverhogingen voor goedwillende werknemers. Als mensen elkaar meer gaan aanspreken op hun wangedrag zal er misschien iets veranderen, maar voorlopig vind iedereen het heel gewoon om je werkgever te laten betalen voor alles wat jou kan overkomen.